Borrelen

Collega's zijn ook mensen.

Met dat in je achterhoofd begeef je je met je lichaam naar een borrel.
"Hastikke gezellig". We zullen het zien.
Zet je beste glimlach op, maak wat grapjes, kijken of het aankomt.
Compliment voor de collega die toch maar niet de accountmanager uitgenodigd heeft.
Laten we eens een keer niet iedere mogelijkheid aangrijpen om de "relatie te verbeteren".
Ja, want daar gaat het toch om.
Lekker netwerken op zo'n borrel.
Alle collega's die de vloer gaan verlaten zijn namelijk mogelijkheden. (daar is de borrel voor, mensen die de afdeling verlaten moeten wel uitgezwaaid worden met bier)
Zo moet je dat zien.
Ze kunnen je verder helpen!
Mensen die je verlaten met een positief gevoel zullen later aan je denken.
Dan hebben ze iemand nodig en dan denken ze, ja, hier moet ik Pietje voor hebben. 
Natuurlijk.
Terug naar de situatie.
De mens bestelt bier, drinkt bier, bestelt bier, drinkt bier. 
Langzaam komen de mensen die nog met een motorisch voertuig moeten bewegen tot de conclusie dat ze genoeg hebben.
Helaas is dit al wel op het moment dat de mensen die geen motorisch voertuig gaan bewegen, zich afvragen of die persoon nog wel een motorisch voertuig moet gaan bewegen.
Ergens is het een fijne gedachte dat de desbetreffende collega, niet weet dat de garage van het kantoor vroeg dicht gaat.
Hij komt vast nog wel thuis op een manier, toch?
Aan de andere kant, het was al weer even geleden dat ik met "mannen" was wezen "bieren".
Wat valt op. Je kijkt meer om je heen, benoemt wat mooie vormpjes die voorbij komen, e.d..
De 1 doet het wel, de ander niet.
Leuke informatie voor later. 
Het valt in ieder geval op dat niet iedere man constant een dwalende blik heeft.
De zwerver die niets anders heeft dan een dwalende blik is dan weer extra grappig.
Maar wat draagt het bij, zo'n borrel?
Wat gezelligheid.
Een mooi afscheid van de collega's die de afdeling verlaten.
Alleen jammer dat best veel mensen niet zijn gekomen.
Altijd iets beters te doen. 
Ik zeg maar zo, mis je toch weer een competentiepuntje. 

Het is natuurlijk allemaal niet zo bitter als ik hierboven afschilder.
Fijn dat er gedacht wordt aan de mensen die na een lange tijd een afdeling verlaten.
Ze verdienen ergens toch wel zo'n bloemetje, stukje taart, een drankje. 
Het wordt toch weer wat minder gezellig. Maar ja.
Dat is hoe het gaat. Collega's, bedankt en tot ziens.